Божиќна мисирка
Мисирката се спрема ден предходно со маринада. Во маргаринот се ставаат сите зачини, солта и кората од лимон. На крај sе додава и лимоновиот сок. Се убаво с емеша.
Мисирката се мие и се бришe од водата. Се одделува внимателно кожата од месото.
Се премачкува поткожно насекаде со маринадата. Потоа, се премачкува и во внатрешноста и насекаде одозгора. Внатре се ставаат мисиркините органи, чешнињата лук нелупени, кромидот исечен на 4 и излупен само од горната лушпа и лимонот на половина. Едната половина лимон се става на самиот отвор за да ја држи полнетата содржина.
Се засекува кожата над самиот отвор на мисирката и низ него се провнуваат накрсно нозете.
Така спремена се витка со фолија и се остава на ладно (во ладна просторија или во фрижидер) да стои отприлика 12 часа.
Другиот ден, пред да се печи, се остава на собна температура да поседи половина час.
Во 2 чаши вода се раствора една коцка за супа и се тура на дното на пекачот.
Се облепува одозгора насекаде со лентите сланина, се посипува со една или две лажици маслиново масло и се става да се печи на температура од 160- 165С, онолку часа колку што е тешка. Значи, за секој кг по 1 час.
После час и пол печење, откако сланината ке се собери и излизга (таа што ќе остани не ја тргајте) повремено (на секои 15-20 минути) полевајте ја одозгора со течноста од пекачот.
Готовата мисирка пред служење оставете ја да одмори некои 45 минути за да можи убаво да се сечи. Кај нас иако одморена, сепак се исече во навала и без стручност, но тоа не не спречи со задоволство да ја изедиме.
Пред да се послужи мисирката, соберете го сосот од пекачот во помал огноотпорен сад, загрејте го и додадете го нишестето растворено во малку вода. Мешајте додека згусти уште некои 2-3 минути и сосот послужете го заедно со мисирката.
Ова е мојата прва мисирка која сум ја јадела и воедно правела. Прогуглав многу начини и искористив од сите по нешто, а зачинив со се што во моментот помислив дека ќе е вкусно. Гости што беа поканети на ручек ги пречекав со „или ќе јадиме добро или ќе мачкаме нешто на лепче“ : ) Јадовме ДОБРО и ете, со задоволство го споделувам изгугланиот рецепт на мој начин : ) Потребата да е сочна и вкусна беше повеќе од задоволувачка.
Лиценца: Сите права се задржани
Jenibar ili piment, go koristat mnogu grcite, ima pikanten ubav vkus, i e pogolem od zrno biber
Prilepski sirden bez jenibar ne vazi, ednostavno e nezamislivo
jas pisuvav za ovaj zacin mislam koga go objaviv prilepskiot sirden
Веројатно секој реон различно си го вика... но со пиментот не би го споредила баш иако на око, по изглед (мелени) се многу блиску. За енибар се уште не сум научила дали е добиен од една целина или е мешавина од зачини, но со намера сум во прва прилика да дознаам, па ќе јавам :)
Девојки, мило ми е што ви се допадна. Јас искрено пријатно си се изнендаив себе си, бидејќи и покрај проучувањето по нетов, сепак треба и да се погоди и моментот за она што се замислило и се решило да се прави особено за прв пат. Сега се осеќам некако поискусно, па чинам не е проблем за некои следни прилики :)))) ... само да не е на подолго време, давајте да печам дур сум „во филмот влезена“ :)))
Ах да, Лиле дека спомна портокал.... размислував дали и тој да го вметнувам во комбинацијава, но се откажав поради скептиците околу мене да не случајно видат што ставам па мрчат. Бидејќи додека ја спремав, цело време имав дофрлувања со недоверба од дел од јадачката публика :))) Размислував и да ја настегам внатре со зеленчуци кои ги имав при рака, но повторно од тоа за прв пат дека, си ветив во следна некоја прилика ако излези успешно- сочно и вкусно, обавезно ќе е полнета.
Среќа моја што за Божиќ си јадевме и ние мисирка, кај свекрвата на ручек, убаво, сочна и вкусно подготвена:) па немам проблем толку кога ја гледам твојава:)
Теофанија, верувам дека ти си имала одлична гозба кај свекрвата ;)