Се обидов за прв пат колку можам да допрам до професионалниот начин на спремање на фокача. Се работи со многу малку квасец во тестото и одредени методи на спремање и секако, овде малку чекање да созрее тестото. Успеав, но секако, со добра пракса можи и подобро.

Подготовка

1. Брашно, квасец, шеќер и витамин Ц (кој не е задолжителен, но придонесува за тестото да е повоздушесто) и 80% од водата, се ставаат во сад за месење и се замесува убаво.
2. Следно, се меси солта и потоа маслото убаво да се впие во тестото. Останатата вода се додава постепено да се добие меко, нелепливо тесто. Предлагам изработката на тесто да ја правите со робот, многу е полесно. Тестото се покрива и се остава да одмори најмалку половина час. Што повеќе тоа подобро.
3. Одмореното тесто се растегнува полека и нежно без да се притиска. Се става во намастена тава 25х35 и се дооформува исто со тргање полека кон краевите. Пристискањето на тестото нема да даде шупливост. Вака спременото тесто се остава да отстои еден час на температура од 20-30С. Господинот Горан, од каде ми е земен рецептот, вели дека може да се стави само во рерна со вклучено светло или да се пушти рерната на 25-30 степени, но никако повеќе.
4. Потоа се вади и се оформуваат дупчињата со притискање и повторно се враќа да кисне уште половина час. Ако го чувате во рерна, се вади од рерната надвор и се пушта таа да се загрее на 230С .
5. За тоа време, тестото обилно се премачкува со емулзијата која не мора цела да се потроши. Мерките се произволни. На крај, пред да се стави да се пече се поросува со крупна сол и гранчиња рузмарин.
6. Се печи 10-ина минути зависно од рерната и откако малку ќе подолади се вади од тавата за да не одврати тестото.

Фотографиите во овој рецепт се авторски фотографии.

Лиценца: Криејтив Комонс - Наведи извор - Некомерцијално - Сподели под исти услови